znajdować wyraz

См. также в других словарях:

• znajdować — 1. Coś (jest) jak znalazł «coś jest bardzo odpowiednie, korzystne w określonej sytuacji»: Chusteczki do oczyszczania i demakijażu twarzy oraz oczu. W opakowaniu mieści się 20 jednorazowych chusteczek. Nasączone są wyciągiem z wybielającego ogórka …   Słownik frazeologiczny

• przemówić — dk VIa, przemówićwię, przemówićwisz, przemówićmów, przemówićwił przemawiać ndk I, przemówićam, przemówićasz, przemówićają, przemówićaj, przemówićał 1. częściej ndk «wygłaszać mowę, przemówienie; zwracać się z mową do jakiegoś audytorium, do grona …   Słownik języka polskiego

• uzewnętrzniać — ndk I, uzewnętrzniaćam, uzewnętrzniaćasz, uzewnętrzniaćają, uzewnętrzniaćaj, uzewnętrzniaćał, uzewnętrzniaćany uzewnętrznić dk VIa, uzewnętrzniaćnię, uzewnętrzniaćnisz, uzewnętrzniaćnij, uzewnętrzniaćnił, uzewnętrzniaćniony «okazywać na zewnątrz …   Słownik języka polskiego

• odbijać się — I – odbić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzając o coś, zmieniać kierunek swego ruchu, ulegać odbiciu od czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Piłka odbiła się od bramkarza i wpadła do siatki. Głos odbijał się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• znaleźć — dk XI, znajdę, znajdziesz, znajdź, znaleźćlazł, znaleźćleźli, znaleźćleziony, znaleźćlazłszy znajdować ndk IV, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj, znaleźćował, znaleźćowany, rzad. znajdywać ndk VIIIa, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj,… …   Słownik języka polskiego

• siebie — (D.), CMs. sobie, B. siebie a. się, N. sobą 1. «zaimek zwrotny, wskazujący na identyczność dopełnienia z podmiotem» Widział siebie w lustrze. Nie widzę siebie w tej roli. Nie dopuszczał nikogo do siebie. Nie dał robić z siebie pajaca. Bronił się… …   Słownik języka polskiego

• z — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę z, wchodząca także w skład dwuznaków: rz, cz, sz, dz» ◊ Od a do z «od początku do końca; wszystko» 2. «spółgłoska przedniojęzykowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II 1. «przyimek łączący się z… …   Słownik języka polskiego

• żałosny — żałosnyośni, żałosnyośniejszy 1. «wyrażający żal, smutek; pełen żalu, smutny» Żałosne spojrzenie. Żałosny płacz. Żałosny wyraz oczu. Wydawać żałosne jęki. 2. «wzbudzający litość, godzien politowania; bardzo lichy, opłakany, nędzny» Być, znajdować …   Słownik języka polskiego

• mieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk XIc, mam, ma, mają, miej, miał, mieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być właścicielem czegoś; posiadać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć samochód, jacht, mieszkanie, telewizor, komputer,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień